Ah Samantha ah!
Seni severim oysa ki ben. İyisindir, hoşsundur, güzel, eğlenceli yazarsın. Ama bu sefer pek bir gıcık tipler yazmışsın. Yani kitap yine senin tarzında, seni sevenler yine okurlar da niye böyle bir öyle bir böyle, kararsız, sevimsiz kişiler yazdın ki?
Yan karakterler çok daha hoştu oysa ki. Serinin devamında bekledim yan karakterleri yazmanı. Ama ne yaptın devam ettin bu sevimsiz tiplerle. Bir gün efsanevi bir aşk yaşayıp Leyla ile Mecnun misali aşkları için herkese karşı olan kahramanlarımız ertesi gün sebepsiz yere terk ediyor birbirlerini affedilmez şeyler söylüyorlar. Başkaları ile boy gösterip hala birbirlerine aşık oluyorlar. Gerçi çok da acımasız olmamak lazım kolay okunan, çerezlik bir kitap. Ancak yayın evi de sınıfta kalmış. Yazım yanlışları benim gibi böyle şeylere pek takılmayan bir insanın bile beynini kaşındırıyorsa o yayınevi gerçekten sınıfta kalmış demektir. Sonuç olarak Samantha'ya sevgilerimi iletiyor daha iyi kitaplarla karşımızda olmasını diliyorum. Burdan 10 üzerinden 7 puanı kendisine gönderiyorum efendim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder